Geweldige ouverture Jan Karsten, Wierden (NL)
1^e Tongeren tegen 12.379 duiven

Jan Karsten beleefde nu al vroeg in het seizoen een eerste climax, door de overwinning in Kring 1 van Afdeling 9 vanuit Tongeren (188 km) voor zich op te eisen. Tegen liefst 12.379 duiven was het zijn duivinnetje Fabiola NL2011-1324929, die met een snelheid van 1262,754 meter per minuut won.

Niet alleen Fabiola had het op haar heupen, want liefst 23 duiven van de 25 ingezette duiven vlogen in een 1 op 4 spelverhouding prijs!

Als we de naam Jan Karsten noemen, dan zeggen we “Brando”. Deze geweldenaar bleek een perfecte performer op de vluchten en een wellicht nog betere kweker: diverse duiven uit Brando werden asduif of vlucht overwinnaars. Velen die versterking zochten uit deze lijn kwamen er goed af. En de wachtlijst wordt alsmaar langer... Knap zoals Jan de duivensport beoefend, want menigeen zou in zijn situatie al lang gestopt zijn. U moet weten dat Jan een aantal jaren terug een zeer ernstig ongeval heeft gehad, waardoor zijn rechter schouder compleet verbrijzeld was met als gevolg: tientallen botsplinters die rondzwerfden en na operaties zoveel mogelijk verwijderd zijn. Jan kan zijn hokken dus niet kuissen met zijn rechterhand en het moet dus op zijn knieen met zijn linker hand. Daarnaast heeft Jan ook stoflongen en mag hij alleen bij de duiven komen met een speciaal masker, dat bovendien ook nog eens het nodige geluid maakt. Jan hoort en ruikt de duiven dus niet op zijn hokken. En probeer dan nog maar eens te presteren.

Terug naar de overwinning nu.

De vader van de Fabiola is de Sunny Boy, welke door Jan in 2007 zelf uitgezocht  is op het hok van Familie Huizer uit Rhoon.  Degenen die Jan goed kennen weten dat hij een begenadigd ogentheorie-specialist is, maar zonder overige zaken als bouw, vleugels etcetera te vergeten. Alles moet kloppen bij een duif. Niet dat er nooit wat anders geprobeerd wordt – want men moet immers altijd met de tijd meegaan en ook de duif is in de loop van de jaren veranderd. Toen Jan zijn duif bij Jaap Huizer mocht uitzoeken, had hij al snel in de gaten dat op een hok links bovenin een superkoppel zat. Derhalve pakte hij het jonge doffertje dat in de nestschaal lag, om reden dat de moeder in de hand een super duivin moest zijn. Nu was Jaap niet echt blij met Jan zijn keuze want: “de jongen uit dit koppel zouden naar mijn broer gaan.... maar uitzoeken is uitzoeken.” En zo toog Jan naar Wierden met Sunny Boy. Voordat hij in de auto op weg naar huis zat, vertelde Jaap nog even tussen neus en lippen door dat de moeder van Sunny Boy asduif van het Rayon was. En dit bevestigde de gedachtes van Jan dat de moeder een super moest zijn.

De moeder Wilma, komt uit samenkweek met Gerrit Willems uit Rijssen.  Jan was op hokbezoek bij Gerrit in het jaar 2000 om de duiven te bekijken en beoordelen en pikte de vader van Wilma er uit: “Gerrit, dit is een superkweker”, “de beste op jouw hok.” Het bleek een rechtstreekse doffer van wijlen Bertie Camphuis uit Eefde – een van Nederlands beste liefhebbers. Gerrit gaf aan dat Jan er wel een jong uit mocht hebben en in 2001 zocht Jan er ee duivin uit van de 2^e ronde. Deze werd direct asduif bij de jongen in de club en moeder van onder andere een 3^e nationaal NPO. In totaal haalde Jan 5 jongen bij Gerrit, waarvan er 3 kampioensduiven bleken te worden. Als beloning gaf Jan in 2004 aan Gerrit een duivin uit de stammoeder “Moederke 678” om te koppelen met de rechtstreekse Camphuis duiver, met de afspraak dat Jan het broedsel van de 2 ronde mocht hebben. Er kwam echter maar 1 eitje uit:  Wilma.

Ook hier een bijzonder verhaal, want als jonge duif bakte ze er helemaal niets van. Nog niet 1 staartprijsje. Had menigeen deze duif onverbiddelijk naar de poulier verwezen – Jan bleef vertrouwen houden. In 2006 mocht ze daarom alleen aan het eind van het seizoen wat laatste korte vluchten afwerken (natour) en werd hier asduif in het Rayon. Het had dus alleen maar even geduurt voordat ze haar draai gevonden had. Het bevestigd eens temeer dat een jonge duif niet altijd als jong ook een topper is om later eveneens goed te vliegen.

In 2007 was ze Asduif in de vereniging en 2^e Asduif in het Rayon.

En een goed vererver want ze werd dus moeder van Fabiola.

Over de vlucht zelf geeft Jan aan:  “Ik was even in het hok  toen ik buiten kwam vloog ze er al.  Mijn achter buurman  Harrie Eektimmerman  vond het al vreemd dat ik de duif niet binnen roepte . Toen ik haar zag roepte ik haar maar ze was ergens van geschrokken en na 2 rondjes vliegen kwam ze binnen . Mijn buurman vertelde dat ik haar zeker een minuut eerder kon draaien...” “maar toch nog  1e in de kring 1”.

Op deze vlucht werden 23 duivers en maar 2 duivinnen gespeeld, maar de dames hadden het dus glansrijk gewonnen dit maal !

Jan, zeer hartelijk dank en het was een gezellige ochtend en deze overwinning is u meer dan gegund.

Van harte proficiat vanwege het ganse Herbots-Team !